Web Analytics Made Easy - Statcounter
2024-05-08@08:14:09 GMT
۱۲ نتیجه - (۰.۰۰۲ ثانیه)

جدیدترین‌های «نئاندرتال ممکن»:

بیشتر بخوانید: اخبار اقتصادی روز در یوتیوب
    نئاندرتال‌ها مغز بزرگ، زبان و ابزار‌های پیچیده‌ای داشتند. آن‌ها آثار هنری و جواهرات می‌ساختند، باهوش بودند و شاید تفاوت‌های اساسی‌شان با انسان‌های مدرن در سطح فردی نبود، بلکه در جوامع ما بود. به گزارش یورونیوز، ۲۵۰هزار سال پیش اروپا و غرب آسیا سرزمین نئاندرتال‌ها به حساب می‌آمد. انسان‌های مدرن (یا همان هومو‌ساپین‌ها) در جنوب آفریقا ساکن بودند. تخمین‌ها متفاوت است، اما شاید در حدود ۱۰۰ هزار سال پیش انسان‌های مدرن از آفریقا مهاجرت کردند. ۴۰ هزار سال پیش نئاندرتال‌ها از آسیا و اروپا ناپدید شدند و انسان‌ها جایگزین آن‌ها شدند. این جایگزینی آهسته و اجتناب‌ناپذیر نشان می‌دهد که انسان‌های مدرن مزیت‌هایی داشتند. اما آن مزیت‌ها چه بود؟ مردم‌شناسان زمانی نئاندرتال‌ها را به‌عنوان انسان‌های کسل‌کننده می‌دیدند. یافته‌های باستان‌شناسی اخیر، ولی نشان...
    یک متخصص ژنتیک گفت: DNA نئاندرتال‌ها اثرات کوچک، اما قابل تشخیصی بر روی انسان امروزی دارد که از دوران باستان که انسان و نئاندرتال با هم آمیخته بودند، نشات می‌گیرد. به گزارش «زی‌سان» به نقل از راز بقا، اعتقاد بر این است که انسان‌های مدرنی که از آفریقا و آسیا در حدود ۶۰۰۰۰ سال پیش پراکنده شدند با نئاندرتال‌ها آمیخته شدند و در همین راستا DNA نئاندرتال در سراسر جهان پخش شد. «سِبنم آنلویسلر» مهندس ژنتیک می‌گوید که ژن‌های نئاندرتال بر همه چیز از مو گرفته تا اعتیاد به نیکوتین در افراد مدرن تأثیر می‌گذارد. «آنلویسلر» که در یک موسسه احیا کننده در لندن کار می‌کند، گفت: «DNA نئاندرتال تنها درصد کمی از ژنوم انسان مدرن را نشان می‌دهد، و...
    یک مقاله جدید که در اکتبر سال ۲۰۲۲ منتشر شد عنوان می‌کند هوموساپینس ممکن است مسئول انقراض نئاندرتال‌ها باشد، اما نه با خشونت، بلکه از طریق رابطه جنسی. عشق ورزیدن، نه جنگ، ممکن است نئاندرتال‌ها را در مسیر انقراض قرار داده باشد.  به گزارش «زی‌سان» به نقل از راز بقا، در حالی که حدود ۲ درصد از ژنوم تمام افرادی که در خارج از آفریقا زندگی می‌کنند از نئاندرتال‌ها گرفته شده است، شواهد بسیار کمی وجود دارد که نشان دهد این روند مسیر دیگری را طی کرده است. مقاله‌ای که در مجله Paleo Anthropology منتشر شده، این احتمال را مطرح می‌کند که آمیختگی با اجداد ما احتمالا تعداد نئاندرتال‌ها را کاهش داده که در نهایت منجر به انقراض نهایی آنها...
    ایتنا - بسیاری از امروزی دارای دی‌ان‌ای نئاندرتال‌‌اند. به لطف درآمیختگی نژادی انسان و نئاندرتال، افراد با پیشینه اروپایی و آسیایی یک تا دو درصد، و افراد اهل آسیای شرقی چهار درصد دی‌ان‌ای نئاندرتال دارند. از آنجا که نئاندرتال‌ها احتمالا خارج از منطقه آفریقا تکامل یافته‌اند، برخی از جمعیت‌های آفریقایی تقریبا هیچ دی‌ان‌ای نئاندرتالی ندارند. اینک یک مهندس ژنتیک شش ویژگی و رفتار فیزیکی مرتبط با نئاندرتال‌ها را - ۴۰ هزار سال پس از انقراضشان - مطرح کرده است. شبنم اونلویزلر به دیلی‌میل می‌گوید: «دی‌ان‌ای نئاندرتال فقط درصد کمی از ژنوم انسان مدرن است. و این تاثیرات صرفا بخشی از پازل ژنتیکی است که هر فرد را منحصر‌به‌فرد می‌کند.» سیگار کشیدن محققان دانشگاه وندربیلت پژوهشی در...
    فرارو- شاید فیلم پارک ژوراسیک را به خاطر بیاورید که در آن دانشمندان دایناسورها منقرض شده را احیا کردند. هم چنین، شاید در مورد تلاش علمی در دنیای واقعی برای احیای دودو پرنده ای بی پرواز و منقرض شده و ماموت پشمالوی منقرض شده اخباری را شنیده باشید. چه از دایناسورها صحبت کنیم چه از دودوها و ماموت ها انقراض زدایی یک تجارت خطرناک است.  از نظر اخلاقی این عمل مشکل ساز است. آیا می توانید تصور کنید که  اولین دودو یا ماموت پشمالویی که زنده و احیا شود تا چه اندازه تنها خواهد بود؟ به گزارش فرارو به نقل از وُکس؛ با این وجود، اگر به جای احیای یک گونه کامل صرفا یک بخش کوچک از آن را احیا...
    بینی‌های بلندتر می‌توانست به انسان‌های باستانی کمک کند تا در آب و هوای سرد اروپا زنده بمانند. به گزارش خبرآنلاین، نئاندرتال‌ها اولین بافندگان، هنرمندان و حتی بهترین سرآشپز‌های پخت خرچنگ بودند. اما علاوه بر این‌ها اشتراکات بیشتری بین ما و نئاندرتال‌ها وجود دارد، مثلا تشابه در چهره‌های امروزی‌مان. بر اساس تحقیقات جدید، ژنتیک این گروه منقرض شده، بر شکل بینی انسان امروزی تأثیر گذاشته است. در مطالعه‌ای که در ۸ مه در مجله Communications Biology منتشر شد، یک تیم بین‌المللی محققان دریافتند ژن خاصی که منجر به داشتن بینی بلندتر (از بالا به پایین) می‌شود، ممکن است نتیجه یک انتخاب طبیعی باشد. این سازگاری زمانی اتفاق افتاد که انسان‌ها قاره آفریقا را ترک کردند و باید با آب و هوای...
    ایتنا - استخوان‌ها و دندان‌های تکه‌تکه‌شده در غاری واقع در کوه‌های برفی سیبری، نخستین شواهد اجمالی از یک خانواده نئاندرتال را نشان می‌دهد. بیش از ۵۰ هزار سال پیش، گروهی از بزرگسالان و بچه‌ها در حالی که در کمپ شکارشان پناه می‌گرفتند، جان خود را از دست دادند و این یافته، کامل‌ترین مجموعه ژنوم‌های نئاندرتال را تا به امروز در اختیار باستان‌شناسان و ژنتیک‌دانان قرار داده است. به گزارش ایتنا و به نقل از لایوساینس، در حدود ۱۰۰ کیلومتری غرب غار دنیسووا (که بیش از یک دهه پیش، شواهدی از گونه منقرض‌شده انسان به نام «دنیسووان‌ها» (Denisovans) را ارائه کرد)، غار چاگیرسکایا (Chagyrskaya) قرار دارد، یعنی جایی که در سال ۲۰۱۹ حفاری‌ها منجر به یافتن نزدیک به ۹۰۰۰۰...
    فرارو- در ۹۹ درصد از میلیون‌ها سال اخیر زندگی بشریت بر روی سیاره زمین، انسان‌ها به ندرت با انسان‌های دیگر برخورد داشتند. در آن زمان تنها حدود ۱۰ هزار نئاندرتال زندگی می‌کردند. امروز حدود ۸۰۰ هزار نفر در همان فضایی هستند که توسط یک نئاندرتال اشغال شده بود. علاوه بر این، از آنجایی که انسان‌ها در گروه‌های اجتماعی زندگی می‌کنند نزدیک‌ترین گروه نئاندرتال بعدی احتمالا بیش از ۱۰۰ کیلومتر دورتر بود. پیدا کردن یک همسر خارج از خانواده خود یک چالش بود. به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، نئاندرتال‌ها تمایل بیشتری به ماندن در گروه‌های خانوادگی خود داشتند و نسبت به افراد جدید محتاط‌تر بودند. اگر آنان از گونه ما (هوموساپینس) پیشی گرفته بودند احتمالا تراکم جمعیت بسیار کم‌تر...
    بررسی جدید پژوهشگران "موسسه ماکس پلانک" نشان می‌دهد که ژن‌های اجداد نئاندرتال می‌توانند به کند شدن متابولیسم دارو بیانجامند. به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از نیو اطلس، پژوهشی که به سرپرستی دانشمندان "موسسه انسان‌شناسی تکاملی ماکس پلانک"(MPI EVA) انجام شده، دو نوع ژنتیکی را بررسی کرده است که به اجداد نئاندرتال ما بازمی‌گردند و می‌توانند بر میزان متابولیزه شدن داروها تأثیر بگذارند. فرض بر این است که این ژن‌های باستانی نئاندرتال ممکن است دلیل برخی از تفاوت‌های موجود در فعالیت دارویی را از فردی به فرد دیگر نشان دهند. اگرچه ما انسان‌های خردمند در حال حاضر تنها گونه‌ از انسان‌های ساکن زمین هستیم اما همیشه این گونه نبوده است. برای صدها هزار سال، یک خانواده کامل از انسان‌های...
۱